wiconfig

mode {ap|802.11adhoc}

Umożliwia ustawienie trybu infrastruktury (ap) lub trybu ad hoc interfejsu 802.11 (802.11adhoc).

Domyślnie wybrany jest tryb infrastruktury.

ssid "Wartość ID"

Pozwala określić tryb infrastruktury SSID. Znaki, które można wprowadzić jako łańcuch SSID, to ASCII z zakresu 0x20-0x7e (32 bajty). Jeśli ciąg znaków nie zostanie wprowadzony, urządzenie połączy się z najbliższym punktem dostępu.

Wartość domyślna SSID to wartość pusta.

channel "nr kanału"

W trybie 802.11 ad hoc możesz wybrać kanał.

Należy uważać, aby ustawić ten sam kanał dla wszystkich portów, między którymi będą przesyłane dane.

Domyślne ustawienie to „11”.

Wykorzystywany kanał może różnić się w zależności od kraju. Więcej informacji znajduje się w części „Bezprzewodowa sieć LAN”.

key "wartość klucza" val [1|2|3|4]

Umożliwia określenie klucza WEP w zapisie szesnastkowym.

W przypadku 64-bitowego klucza WEP można użyć 10 cyfr szesnastkowych. W przypadku 128-bitowego klucza WEP można użyć 26 cyfr szesnastkowych.

Można zarejestrować maksymalnie cztery klucze WEP. Rejestrowany numer można określić za pomocą parametru „val”.

Gdy funkcja WEP zostanie określona według klucza, przesłoni funkcję WEP określoną według frazy klucza.

Aby użyć tej funkcji, należy ustawić taki sam numer klucza i klucz WEP dla wszystkich portów, między którymi są przesyłane dane. Na początku klucza WEP należy umieścić znaki „0x”.

W takim przypadku kluczowi przypisywany jest numer 1. W takiej sytuacji, numer klucza ustawiany jest na 1. Wartość domyślna to wartość pusta.

keyphrase "fraza" val [1|2|3|4]

Umożliwia określenie klucza WEP w postaci znaków ASCII.

W przypadku 64-bitowego klucza WEP można użyć 5 cyfr szesnastkowych. W przypadku 128-bitowego klucza WEP można użyć 13 cyfr szesnastkowych.

Można zarejestrować maksymalnie cztery klucze WEP. Rejestrowany numer można określić za pomocą parametru „val”.

Gdy funkcja WEP zostanie określona według frazy klucza, zastąpi funkcję WEP określoną według klucza.

Aby użyć tej funkcji, należy ustawić taki sam numer klucza i klucz WEP dla wszystkich portów, między którymi są przesyłane dane.

W takim przypadku kluczowi przypisywany jest numer 1. W takiej sytuacji numer klucza ustawiany jest na 1. Wartość domyślna to wartość pusta.

encval [1|2|3|4]

Można określić, który z czterech kluczy WEP jest używany do szyfrowania pakietów. Jeśli numer klucza nie zostanie określony, używany jest klucz o numerze „1”.

wepauth {open|shared}

W przypadku korzystania z WEP można ustawić tryb autoryzacji. Określona wartość i tryb autoryzacji są następujące:

open: z autoryzacją w systemie otwartym (ustawienie domyślne)

shared: autoryzacja przy użyciu współdzielonego klucza

security {none|wep|wpa}

Można określić tryb zabezpieczeń.

none: bez szyfrowania (domyślne)

wep: szyfrowanie WEP

wpa: szyfrowanie WPA

wpaenc {tkip|ccmp}

Umożliwia określenie klucza szyfrowania WPA używanego podczas szyfrowania WPA.

tkip: TKIP

ccmp: CCMP (AES) (domyślne)

wpaauth {wpapsk|wpa|wpa2psk|wpa2}

Umożliwia określenie trybu autoryzacji WPA wykorzystywanego podczas szyfrowania WPA.

wpapsk: autoryzacja WPA-PSK (domyślnie)

wpa: autoryzacja WPA

wpa2psk: autoryzacja WPA2-PSK

wpa2: autoryzacja WPA2

psk "ciąg znaków"

Umożliwia określenie wstępnie współdzielonego klucza.

Dozwolone znaki: ASCII 0x20-0x7e (8 do 63 bajtów).

Wartość domyślna to wartość pusta.

eap {tls|ttls|leap|peap} {chap|mschap|mschapv2|pap|md5|tls}

Umożliwia określenie typu autoryzacji EAP.

tls: EAP-TLS (domyślne)

ttls: EAP-TTLS

leap: LEAP

peap: PEAP

chap, mschap, mschapv2, pap, md5 oraz tls to ustawienia w przypadku metody fazy 2. i jedno z nich należy podać w przypadku wybrania opcji EAP-TTLS lub PEAP.

Nie należy ich wprowadzać, jeśli używana jest autoryzacja EAP innego typu.

Po wybraniu EAP-TTLS można wybrać chap, mschap, mschapv2, pap lub md5.

Po wybraniu PEAP można wybrać mschapv2 lub tls.

username "character string"

Umożliwia określenie nazwy logowania użytkownika dla serwera Radius.

Dostępne znaki: ASCII 0x20-0x7e (31 bajtów).

Wartość domyślna to wartość pusta.

username2 "character string"

Można określić fazę 2 nazwy użytkownika dla fazy 2 autoryzacji EAP-TTLS lub PEAP.

Dostępne znaki: ASCII 0x20-0x7e (31 bajtów).

Wartość domyślna to wartość pusta.

domain "ciąg znaków"

Umożliwia określenie nazwy domeny logowania dla serwera Radius.

Znaki, które można wprowadzić, to ASCII 0x20-0x7e (31 bajtów), z wyjątkiem "@" i "\".

Wartość domyślna to wartość pusta.

password "character string"

Umożliwia określenie hasła logowania dla serwera Radius.

Dostępne znaki: ASCII 0x20-0x7e (128 bajtów). Wartość domyślna to wartość pusta.

srvcert {on|off}

Umożliwia określenie certyfikatu serwera.

Domyślne ustawienie to "off".

imca {on|off}

Umożliwia włączenie lub wyłączenie certyfikatu, jeśli dostępny jest pośredni urząd certyfikacji. Domyślne ustawienie to "off".

srvid "character string"

Umożliwia ustawienie ID serwera i poddomeny dla serwera certyfikatów.

Dostępne znaki: ASCII 0x20-0x7e (128 bajtów). Wartość domyślna to wartość pusta.

subdomain {on|off}

Można określić, czy użytkownicy w poddomenach mają mieć dostęp do urządzenia.

Domyślne ustawienie to "off".

connectinfo

Umożliwia uzyskanie informacji o połączeniu.

clear {każde polecenie|all}

Przywraca wybranemu ustawieniu wartość domyślną.

Wybranie opcji "all" powoduje, że wszystkie ustawienia zostaną przywrócone do wartości domyślnych.

miccheck {on|off}

Umożliwia włączanie lub wyłączanie funkcji kontroli MIC.

Domyślne ustawienie to „on” (włączone).

W przypadku wybrania ustawienia „Off” nie jest możliwe przeprowadzanie testów MIC. Zalecamy, aby podczas korzystania z urządzenia określić wartość funkcji MIC na „On”.